Исторически речник
ноплеменьнкъ  [+]
NmosNmgsNmdsNmasNmEsNmis
ноплеменьнкъ, ноплеменьнкь, ноплеменънкъ, ноплеменънкь, ноплеменнкъ, ноплеменнкьноплеменьнка, ноплеменънка, ноплеменнканоплеменьнкѹ, ноплеменънкѹ, ноплеменнкѹноплеменьнкъ, ноплеменьнкь, ноплеменънкъ, ноплеменънкь, ноплеменнкъ, ноплеменнкьноплеменьнка, ноплеменънка, ноплеменнканоплеменьнкомь, ноплеменьнкомъ, ноплеменънкомь, ноплеменънкомъ, ноплеменнкомь, ноплеменнкомъ
NmlsNmvsNmopNmgpNmdpNmap
ноплеменьнцѣ, ноплеменънцѣ, ноплеменнцѣноплеменьне, ноплеменъне, ноплеменненоплеменьнц, ноплеменънц, ноплеменнцноплеменьнкъ, ноплеменьнкь, ноплеменънкъ, ноплеменънкь, ноплеменнкъ, ноплеменнкьноплеменьнкомъ, ноплеменьнкомь, ноплеменънкомъ, ноплеменънкомь, ноплеменнкомъ, ноплеменнкомьноплеменьнкꙑ, ноплеменънкꙑ, ноплеменнкꙑ
NmipNmlpNmOuNmGuNmDu
ноплеменьнкꙑ, ноплеменънкꙑ, ноплеменнкꙑноплеменьнцѣхъ, ноплеменьнцѣхь, ноплеменънцѣхъ, ноплеменънцѣхь, ноплеменнцѣхъ, ноплеменнцѣхьноплеменьнка, ноплеменънка, ноплеменнканоплеменьнкѹ, ноплеменънкѹ, ноплеменнкѹноплеменьнкома, ноплеменънкома, ноплеменнкома
ноплеменьнкъ -а м Чужденец, другоземец; друговерец, езичник како не обрѣтѫ сѧ. въꙁвраштъше сѧ (сѧ) дат славꙑ боу. тъкъмо ноплеменьнкъ сь М Лк 17.18 З А СК мнѣ іноплеменьніці покоршѩ сѩ СП 59.10 Срв. СП107.10 помѣнѫ равъ і вавѹльна. съвѣдѫштаа мѩ. ї се іноплеменьніці  тѹръ СП 86.4 ꙁбав нꙑ  се. отъ насльѣ ноплеменьнкъ. ꙇ отъ вꙿсего аса. съмрътънааго СЕ 15а 16 вь вѣкꙑ влънам погрѫжъшемъ. ѩꙁꙑкꙑ ноплеменьнкꙑ потрѣбьшемь СЕ 52b 15—16 ꙇноплеменꙿнкꙑ. ꙁаконопрѣстѫпьнікꙑ. погубі К 12b 29 Срв. С448.24—25 которꙑмъ остав. елномъ л ждовомъ л. странънꙑмъ л. ноплеменьнкомь л С 438.21—22 Неповнн быша был. аще не проповѣдано бы мъ было, ꙁакономь  прркы. не ноплеменнкы. но ѹжкам тоѧ же кров  с нм ѹеным ꙁаконьномꙋ ѹенїю. ѹдалѧт сѧ еже на ха бгоꙋбства Пс. Кес. 191/189 До сего малого а҆грпы. поⷣ ҆ноплемеⷩнїкы цртⷭ҇во бѣ до р. лѣⷮ ХрГС 466a15-16 не послѹшавъша гласа оца своего• квотъ бжь въ рѫкꙑ ноплеменьнкомъ прѣдасть ПА 256d и тꙋ цр(с)твова лѣ(т) •к҃и• и ꙋсѣкновень бьі(с) ѿ инопле(м)ник(а) • на Ѡв'че поле Ск. Ис. Браⷮе съ великою нꙋжⷣею прѣрътахъ сїю слꙋжбꙋ и въ великои тѹꙁѣ понеже бѣхꙋ дни послѣⷣни ѡблаⷣахꙋ иноплеменици и тѹга бѣше всѣмь еꙁыкоⷨ Бел. 145 Бѣжа же оттоудоу Давыдъ къ Агъхоусоу цесарю , иноплеменникоу соущю , града , глаголемаго Гефъ. Диоп. М З А СК Е СП СЕ К С Пс. Кес. ХрГС ПА Ск. Ис. Бел. Диоп. Гр [ὁ] ἀλλοφύλος [ὁ] ἀλλογενής [ὁ] βάρβαρος іноплеменьнікъ ꙇноплеменꙿнкъ Нвб иноплеменник остар ОА ВА Бот МлБТР