Исторически речник
ногда  
ногда нареч 1. Някога, някога си ꙇже ес раꙁгръдѣвъш. ꙇногꙿда арꙿхстратгъ. ꙇ съ своеѭ его слѹжъбоѭ. ослѹшанемь отъвръгъшъ сѧ. съвръгꙑ на ꙁемлѭ СЕ 51а 19—20 ꙇногда бо сѵмеонъ сърѣте ха. ꙇ на р(.)кѹ пріѩтъ прѣвѣънаго ба. ѣко младѣньц(.). ꙇ ба благослов старць К 1а 31 Срв. С326.9 ꙇногда шелъ есі въ ваві(....) ꙇ глѫштемъ къ вамъ плѣньшімъ (..)ꙇ. поіте намъ пѣснь гнѫ К 7а 25 де вь вавулонъ нъгда  тѹ глаголаахѫ плѣнвъш тꙙ. съпоте намъ пѣснь господьнѫ С 418.18 бѣ пасха іюдѣіска іногда. нъ раꙁорена бꙑстъ. наіде бо дховънаѣ К 7b 15 Срв. С419.12 ꙗкоже нъгда дьвѣма кꙑма лѫкавома ... прѣстѫпьшема ма вьспрѣштенꙗ.  мъше  ꙁа власꙑ влѣаахѫ ї С 40.10 бѣ нъгда  въ ждохъ кѫпѣль водьнаꙗ С 496.7 По–преди, по–рано. вѣсѧ  къ фарсѣемъ. же бѣ ногда слѣпъ М Йо 9.13 З А 2. Друг път, в друго време не тъьѭ л пркоснѫ сꙙ одрѣ  въстав мрьтвааго ...  пакꙑ нъгда. не тъьѭ л слово рее надъ дѣвцѫ. талѳа кѹмꙑ. дастъ ѭ родтелема съдравѫ С 307.5 3. Кога како же въ гробѣ нъгда.  отъ кꙑхъ хс жꙁнь полагатъ сꙙ стъіхъ словесъ да слꙑшмъ С 452.25 Изч М З А СЕ К С Гр ποτέ τότέ ἄλλοτε πότε нъгда іногда ꙇногда Нвб иногда остар ВА