Исторически речник
ꙁ
ꙁ
предл
род
1. За обстоятелствени отношения
a) При означаване място на движението отвътре навън: от
ꙇꙁьм пръвѣе бръвъно ꙁ оесе твоего. ꙇ тогда ѹꙁьрш ꙁѧт сѫецъ ꙁ оесе братра твоего
М
Мт 7.5
З
А
СК
ꙇсходѧще ꙁ домѹ. л ꙁ града того. отътрѧсѣте прахъ отъ ногъ вашхъ
М
Мт 10.14
З
сходѧщее ꙁ ѹстъ то скврънтъ лвка
М
Мт 15.11
З
ꙇ се гласъ ꙁ облака
М
Мт 17.5
ЗI
А
емъше ꙁвѣсѧ вонъ ꙁ внограда. ꙇ ѹбшѧ
М
Мт 21.39
ЗI
А
СК
сътрѧсъ і дхъ нестꙑ. ꙇ въꙁъпвъ гласомъ велемь ꙇꙁде ж него
М
Мк 1.26
З
ꙇшедъшемъ же мъ с кораблѣ абе поꙁнашѧ
М
Мк 6.54
З
ꙇꙁде бѣсъ ꙁ дъштере твоеѩ
М
Мк 7.29
З
ꙇс же съкрꙑ сѧ ꙁде цркве
М
Йо 8.59
З
вꙑгънані бѫдѫтъ іꙁ домовъ своіхъ
СП
108.10
стое кръвь ѣꙁвоѭ ꙁдребръ свохъ
СЕ
29а 20
жден ꙇꙁ него вꙿсь дхъ творѧще жѧждѭ. ꙇ вꙿсѭ ѩꙁѭ жегѫщѭѭ пльть его
СЕ
29b 19
мрътвꙑѩ ꙁ гроба скот сътворьшемъ
СЕ
53b 4
повнѹ сѧ тꙑ сотоно. жвѹмѹ стнꙿнѹмѹ боу. ꙇ ꙁд ꙇсъсѫда сего
СЕ
56а 2
како іꙁ ѹстъ іспѹст гласъ
К
4а 20
како не скоі дша іс тѣлесе того
К
4а 22
їꙁгънана бꙑста с породънꙑѧ пштꙙ
С
9.18
сходꙙште ꙁ домовъ свохъ
С
35.8
прд ѹбо вь ношт їꙁнес нꙑ ꙁдрькꙑ
С
81.4
шедъ ꙁъ хꙑꙁнꙑ своѧ
С
172.27
сьнде ꙁъ пѹстꙑн҄ꙙ. прде въ нареенꙑ градъ
С
191.8
ꙁгънашꙙ ѧ ꙁъ събора цръкъвънааго. ште же ꙁъ самого того града
С
202.4, 5
стьствънъѩ рад тѣлес потрѣбꙑ ослабьꙗѧ схождааше с пештерꙑ
С
289.9
аште с паꙁѹхꙑ стрꙙсеш любо днъ съвалъмъ. да падетъ на ꙁем
С
264.2
повелѣшꙙ ꙁвлат трьст ꙁ н҄его
С
270.10
ѡ гнѹсьнааго того гласа. како ско ꙁ ѹстъ
С
410.29
дьнесь спаде с породꙑ
С
429.15
стее бо крьвь вода ꙁдребръ хръстовъ
С
483.4
ꙁгъна ꙁꙿ града отъ странъ тьхъ. вьсꙙ обрѣтъшꙙѧ сꙙ самаранꙑ
С
517.27
не ꙁлаꙁꙙ ꙁ мѣста
С
528.25
аште ꙁлѣꙁеш ꙁꙿ огнꙗ беꙁъ врѣда
С
540.20
пьсьскꙑ же лаѧ. пѣнꙑ ꙁ ѹстъ тѣштꙙ
С
560.7
Означава отделяне от средата на нещо: от.
ꙇꙁвед отъ слѣпотꙑ. ѣко ꙁ беꙁвѣдънꙑѩ тъмꙑ
СЕ
33а 23
сꙑ на распонѣ. въкѹслъ ес. ꙇꙁ гѫбꙑ оцьта
СЕ
42b 15
ꙇꙁгонѧ вꙿсѣко беꙁвѣре ꙇꙁ люде свохъ
СЕ
44b 16
b) При означаване на начална, изходна точка на някакво действие; място, откъдето изхожда действието: от
ꙇ сѣдъ ѹааше с кораблѣ народꙑ
М
Лк 5.3
З
А
ѡтъ варь словенꙑхъ іꙁ ніхъже въꙁвеселшѩ тѩ
СП
44.9
віноградъ іꙁ егꙿѹпьта прѣнесе
СП
79.9
блствіхомъ вꙑꙁ домѹ гнѣ
СП
117.26
дошедꙑ на гробъ. ꙇꙁ негоже въшелъ ес на нбса
СЕ
39а 23
і да ѹвѣсі въ істінѫ ... іꙁіде іꙁ ећюпта проідѫ і ръмное море
К
6b 20
їстоꙿнкъ ꙁде ꙁ н҄его
С
18.19
ꙁдошꙙ ꙁъ егупта
С
417.5
Заедно с предлогадо определя крайните предели за разпространението на дадено действие.
вдѣхъ дꙑма ж н҄еѧ до нꙑн҄ѣшьнꙗго въсходꙙшта
С
128.19
c) При означаване на отделяне на част от едно множество
ꙇ се мѫжъ ꙇꙁ народа въꙁъп
М
Лк 9.38
З
А
въ ісходъ їлевъ отъ егіпта. домѹ їѣковлѣ їꙁ людеї варъваръ
СП
113.1
пробьщ мѧ пакꙑ стадѣ твоемь стꙑхъ. ꙇꙁ негоже мѧ схꙑт пронꙑрвꙑ врагъ
СЕ
78b 14
того рад владꙑка. с порѫенꙑѧ ꙁде
С
246.1
С отсянка на изменение, превръщане, преминаване в противоположното състояние.
егда снъ лвскꙑ въскръснетъ ꙁ мрътвꙑхъ
М
Мк 9.9
З
спс н сне бож въскрсꙑ ꙁ мрътвꙑ
Е
32а 3
вдѣт ха. побѣждъща. въстаѭшта ꙁ мрътвꙑхъ
К
12а 28
въста ꙁ мрътвꙑхъ
С
439.22
да вьꙁдетъ ꙁ стьлѣнꙗ жвотъ мо кꙿ тебѣ г бже мо
С
461.30
d) При означаване на място, в което се намира някой, без да се определят точно границите му: в, между
аще л ес посъланъ цѣмь. прмѧталъ сѧ вьнеꙁаапѫ. л ꙇꙁ морѣ. ꙇл ꙇꙁдрѣкꙑ. л ꙇꙁ брѣгъ. л ꙇꙁдръвенка. л ꙇꙁ локъв. л ꙇꙁ блата
СЕ
54b 3, 4, 5, 6
e) При означаване на източник, от който се взема нещо: от
еда тꙑ боле ес отъца нашего ѣкова. ꙇже дастъ намъ стѹденецъ сь. ꙇ тъ ꙁ него птъ снве его скот его
М
Йо 4.12
З
А
їс потока на пѫт петъ
СП
109.7
ⷩ҇ наⷣ҇ ѡсквръньшмь сѧ. стѹденьцемь. подобаетъ ꙁлѣт ꙇꙁ него. к҃ вѣдеръ. водꙑ
СЕ
20b 6
ѡсвѣще ꙇꙁ небсе свѣтомь велкꙑмь. павꙿла апла твоего
СЕ
34а 8
по веер премъ ашѭ. хвалѫ въꙁдастъ боу. прѣда ѹенкомъ свомъ глѧ. пте ꙁ неѩ вꙿс
СЕ
46b 15
f) При означаване на начален, изходен момент във времето: от
вьсѣ с съхранхъ ꙁь юност моеѩ
М
Лк 18.21
вьс люде ꙁ ѹтра прхождаахѫ къ немѹ въ црквъ послѹшатъ его
М
Лк 21.38
З
да пріметъ мꙙ стꙑ арꙿхагꙿг҄елъ мхалъ. же прведе мꙙ на раꙁѹмъ тво. поꙁнат мꙙ сътвор танѫ твоѭ ꙁ дѣтъска въꙁдраста
С
31.24
ꙗко бога мамъ гоже ꙁ младꙑ връстꙑ ст навꙑкохъ
С
252.29
g) При означаване на причината за извършване на нещо: поради, от
егда съмѫщаетъ сѧ ꙁемлѣ. прѣвращаѫтъ сѧ гор въ срдца моръскаѣ. ꙁ млтвꙑ бцѧ
Е
26б 9
вдш л невѣрънꙑ ѡ ждовне. како с прьва словесе стꙑдѣн вамъ прѣжде повѣдѹ пророкъ. ослѹшанꙗ дѣлꙗ вашего
С
325.26
ꙁдъхват же ꙁъ огн҄ѣ палꙙшта любостраньнааго лота
С
232.17
h) В съчетание с
корень, глѫбна — за означаване на степента, пределите, в които се проявява дадено действие [обикновено крайна степен, краен предел]: из, от. вдѣшѧ смоковьнцѫ ѹсъхъшѫ с коренѣ
М
Мк 11.20
З
їꙁ глѫбнꙑ воꙁъвахъ къ тебѣ гі
СП
129.1
вѣдѣ гі блѫдьнцѭ сльꙁвъшѭ ꙁ глѫбнꙑ срца. ꙇ премъшѭ отъдане грѣховъ
СС
Ib 5
ждовьстѣ съборѣ прложенѣ бꙑт смокв. вѣштаї како с коренꙗ ѹсъхꙑ съборъ. сладъкааго павла прораст
С
347.2
с корене скопат многобожьство. а вьсадт днѫ власть
С
357.15
2. За обектни отношения
a) При означаване произхода на нещо, източника, от който се ражда, води началото си нещо: от
сла ꙇꙁ него схождааше цѣлѣаше вьсѧ
М
Лк 6.19
З
А
СК
аковъ же роді осфа мѫжа марна ꙁ неѩже роді сѧ съ наріцаемъ хъ
А
Мт 1.16
СК
тꙑ вѳлееме ꙁемⷧе юдова ніім же меньш ес вь влдкахъ юдовахъ. с тебе бо ꙁідетъ вождъ іже ѹпасетъ люді своѩ лѣ
А
Мт 2.6
СК
їꙁведе водꙑ їс камене. ї ніꙁъведе ѣко рѣкꙑ водꙑ
СП
77.16
ї рѣва прѣжде деньніцѩ родхъ тѩ
СП
109.3
вьпльщьшааго сѧ отъ стааго дха. ꙇꙁ марѩ славънꙑѩ. прснодѣвꙑѩ брцѧ
СЕ
61b 20
радѹ сѧ благодѣтьнаа стаа брце... ꙇꙁ неѩже род сѧ праведъное слънꙿце
СЕ
85b 1
ꙁ ѫтробꙑ твоѧ ꙁдетъ
С
237.16
ꙁ дѣвцꙙ ꙁт црю
С
245.24
b) След глаголи, означаващи избавяне, спасяване и под., означава обекта на действието: от
спсне отъ врагъ нашхъ. ꙇ ꙁд(р)ѫкъ въсѣхъ ненавдѧштхъ насъ
М
Лк 1.71
З
ѣко тꙑсрⷮ҇ъгоі мѩ іштрьва ѹпъванъе мое отъ сосьцю матері моеѩ
СП
21.10
їꙁъмѣте ѹбога ї нішта. їꙁдрѫкъ грѣшьніъ іꙁбавіте і
СП
81.4
їꙁбавітъ дшѫ своѭ ꙁдрѫкꙑ адовꙑ
СП
88.49
ꙁъм е ꙁ вьсѣкоѩ напаст дѣволѧ. ꙇ вꙿсѣка прѣстоѣнѣ протвьна
СЕ
56а 15
нъ ѣкоже древье ꙁбав данла ꙁ ѹстъ львовъ. ꙁбав мѧ отъ сьт ловѧщхъ мꙿне
СЕ
85а 14
ꙁвест мꙙ ꙁ бѣдꙑ тоѧ
С
167.1
нѣстъ бога же ва ꙁдрѫкꙋ мою ꙁбавтъ
С
181.10
пршъдъша дъва агг҄ела ꙁдраста с тнꙑ тоѧ
С
193.27
господ їс хсе ꙁбаввꙑ данла ꙁ ѹстъ львовъ
С
226.1
господь їс хс хѹлмꙑ тобоѭ ожв мꙙ ꙁведъ мꙙ ꙁъ сѣт твоѧ
С
194.11
c) При означаване на средството, чрез което се върши действието: чрез, посредством
стлъ естъ селѡ свое вшънї. ꙁ молїтв
Е
26б 9
дхвънъхъ гѫслі брѧцаньѣ сѫштаго іж него црѣ і гѣ. похвалѣѭшта. дховънꙑм словесꙑ. і раꙁѹмомь
К
1b 11
їꙁ ѹстъ младьнеь съсѫщхъ съвръшілъ есі хвалѫ
СП
8.3
ꙁ ѹстъ младенштъ съсѫштхъ съвръшлъ с пѣснь
С
325.3
господнъ мо госпожде не вѣстъ нсоже ꙁ мене. же мꙋ въ домѹ
С
366.4
3. За определителни отношения. За означаване на материала, от който е направено нещо: от
врътъпъ ꙇс камене. ꙇдеже хъ пораждаетъ сѧ
К
14а 10
Срв.
С451.22
ꙁ вънѹ
ἔξοϑεν
Извън, отвън
не раꙁѹмѣате л ѣко вьсѣко еже ꙁ вънѹ въходтъ въ лвка. не можетъ его оскврънт
М
Мк 7.18
З
вънъ ꙁ
ἔξω
Вън от, извън
іꙁведе вьнъ іꙁ вьс
М
Мк 8.23
З
съвꙙꙁавъше влѣкошꙙ вънъ с клѣт
С
146.2
ꙁвѣр ꙁлѣꙁъшꙙ вьнъ [!] цръкве
С
229.19
ꙁ ложеснъ
ἐκ μήτρας
От майчина утроба, от рождение
къ тебѣ прівръженъ есмъ ꙁ ложеꙁнъ [!]
СП
21.11
Срв.
СЕ62а 20
ꙁ отронꙑ
ἐκ παιδιόϑεν
От детство, от детска възраст
і въпрос съ отца его. колко лѣтъ естъ одънелже се бꙑстъ емѹ. онъ же рее ꙁ отронꙑ
М
Мк 9.21
З
А
СК
с рѣва матерьнꙗ
ἐκ κοιλίας μητρός
От майчина утроба, от рождение
сѫтъ бо каженц же рѣва мⷬ҇нѣ родшѧ сѧ тако
М
Мт 19.12
ЗI
А
СК
ꙁ ѫтрь
ἔσωϑεν
Отвътре
вьсѣ с ꙁъла ꙁ ѫтрь сходѧтъ. ꙇ скврънѧтъ лвка
М
Мк 7.23
З
М
З
А
СК
У
Е
СП
СС
СЕ
К
С
Гр
ἐκ
ἔξω
ἀπό
διά
παρά
ꙁъ
ꙁь
ꙁꙿ
іꙁ
їꙁ
ꙇꙁ
с
съ
іс
їс
ꙇс
ж
іж
Нвб
из
ОА
ВА
АК
НТ
Дюв
Бот
НГер
МлБТР
ЕтБАН
БТР
АР
РБЕ
ДА