Исторически речник
дѹмѣꙗ  [+]
NfosNfgsNfdsNfasNfisNfls
дѹмѣꙗдѹмѣѩ, дѹмѣѧ, дѹмѣѫ, дѹмѣедѹмѣдѹмѣѭ, дѹмѣѫ, дѹмѣѧ, дѹмѣюдѹмѣѭ, дѹмѣеѫ, дѹмѣеѧ, дѹмѣеюдѹмѣ
NfvsNfOpNfgpNfdpNfipNflp
дѹмѣ-----
NfOuNfGuNfDu
---
дѹмѣꙗ -ѩ ж МИ Идумея [Едом] — земята южно от Юдея, обитавана от потомците на Едом или Исав [Бит 25.25, 36.1; Втор 2.12, 22] ꙇ мъногъ народъ... по немь де. ꙇ отъ юдеѩ. і отъ ілма і отъ дѹмѣѩ М Мк 3.8 З кто ведетъ мѩ въ градъ объстоѣньѣ. л кто наставітъ мѩ до ідѹмѣѩ СП 107.11 Срв. СП59.11 на дѹмѣѭ наложѫ сапогъ моі. мнѣ іноплеменъніці покорішѩ сѩ СП 107.10 Срв. СП59.10 Изч М З СП Гр ᾿Ιδουμαία От евр ’̆Edōm ’червен’ ідѹмѣꙗ