Исторически речник
III
част
1. За тъждественост — с аналогизиращо значение, за прибавяне към неизвестно или споменато нещо: също, и, също и
аще кто тѧ ѹдартъ въ деснѫѭ лантѫ. обрат емѹ дрѹгѫѭ
М
Мт 5.39
же отъвръжетъ сѧ мене прѣдъ кꙑ. отъвръгѫ сѧ его аꙁъ прѣдъ отъцемь(мь) же естъ на нбсхъ
М
Мт 10.33
З
А
СК
не подобааше л тебѣ помловат клеврѣта твоего. ѣко аꙁъ тѧ помловахъ
М
Мт 18.33
ЗI
А
СК
дѣте вꙑ въ вноградъ мо
М
Мт 20.7
ЗI
А
СК
стоѩште рѣшѧ петров. въ ꙇстнѫ тꙑ отъ нхъ ес
М
Мт 26.73
З
прдѫ же мꙑтаре кръсттъ сѧ
М
Лк 3.12
З
А
СК
ѣкоже хоштете да творѧтъ вамъ лц. вꙑ творте мъ такожде
М
Лк 6.31
З
А
СК
вѣрънꙑ въ малѣ въ мъноѕѣ вѣренъ естъ. ꙇ неправъдънꙑ въ малѣ въ мьноꙁѣ неправъденъ естъ
М
Лк 16.10
З
А
СК
отъвѣштавъ же ре(е) къ нмъ. въпрошѫ вꙑ аꙁъ едного словесе
М
Лк 20.3
З
аште бо бсте вѣрѫ мал мосеов. вѣрѫ бсте ѩл мьнѣ
М
Йо 5.46
З
А
ꙁъванъ же бꙑстъ съ ꙇ ѹенц его на бракъ
М
Йо 2.2
З
А
вьсе тръплѫ ꙁбранꙑхъ рад. да т спсене ѹлѹѧтъ сѫщее о хѣ ісѣ
Е
1а 16
ꙁане ѣко ѡнъ естъ. мꙑ есмъ въ въсемъ мрѣ
Е
37а 17
остав мѩ сіла моѣ. ї свѣтъ ою моею тъ нѣстъ съ мъноѭ
СП
37.11
раꙁѹмѣіте беꙁѹмьн въ людехъ. ї бѹі когда ѹмѫдріте сѧ
СП
93.8
тако прм ꙇ сѭ жрътвѫ
СЕ
15b 12
повнѹ сѧ тꙑ сотоно. жвѹмѹ стнꙿнѹмѹ бѹ
СЕ
56а 1
сего раді мꙑ поемъ. медотоънꙑѩ пѣсні
К
1b 13
въско вь еꙁеро вьпѧ глагол҄ꙙ. аꙁъ крьстꙗнъ смъ
С
78.19
добра корене. добра же лѣторасль
С
96.16
же сꙙ мене ослѹшатъ. отьца сꙙ ослѹша
С
331.15
2. За усилване
a) С деиктично значение — за подсилване, подчертаване: именно, тъкмо
прде лкъ богатъ отъ арматѣѩ. ꙇменемь осфъ. ꙇже ѹ сѧ ѹ са
М
Мт 27.57
З
А
отъвѣшта натаналь гла емѹ. равьв тꙑ ес снъ бі
М
Йо 1.50
А
СК
на се бо сънде спст хотѧ. родъ ль
СЕ
86а 11
прѣбꙑстъ ѹсоровѣ вьс нꙿсоже ного рад. нъ ѹбт стааго съ нсѭ же сътвор
С
47.20
самъ
егда же въꙁдѫ братрѣ его въ праꙁдьнкъ. тъгда самъ въꙁде на ѣвѣ
М
Йо 7.10
З
А
а самъ гь рее. не дадте стааго моего пъсомъ
СЕ
69а 18
b) С градиращо значение: дори, даже
b) С градиращо значение: дори, даже
ꙇмѫштѹмѹ бо дастъ сѧ ... а же не матъ. ꙇ еже матъ въꙁьметъ сѧ отъ него
М
Мт 13.12
З
кто сь естъ же грѣхꙑ отъпѹштаатъ
М
Лк 7.49
З
А
СК
ꙇ прахъ прлепъше насъ отъ града вашего отътрѧсаемъ вамъ
М
Лк 10.11
З
А
мьнѣ ніколже не далъ есі коꙁьлѧте
А
Лк 15.29
СК
ꙇ слъньце отꙑдѣаше сѧ. покланѣнье пріемлѧ
К
10а 17
съжегѫтъ тѣлеса стꙑхꙿ. вь рѣкѫ въврьгѫтъ. се сътворѫ да остатъка хъ не бѫдетъ
С
79.5
отъ многꙑхъ бо мѫкъ. не можааста глаголат
С
114.13
3. Като въпросителна часица: нима, ли
которааго васъ осълъ л волъ въ стѹденецъ въпадетъ. ꙇ не абе стръгнетъ его
М
Лк 14.5
З
А
да аще нꙑ дестъ день съмрътънꙑ въ грѣсѣхъ. то въскѫѭ сꙙ родл бѫдемъ
СЕ
71а 6
М
З
А
СК
Е
СП
СЕ
К
С
Гр
καὶ
δέ
οὔτε
Нвб
и
ОА
ВА
НТ
АК
Бот
Дюв
НГер
МлБТР
БТР
АР
РБЕ
ДА