Исторически речник
ꙁавѣщат  [+]
VpgVpfar1sVpfar2sVpfar3sVpfar1pVpfar2p
ꙁавѣщатꙁавѣщаѭ, ꙁавѣщаѫ, ꙁавѣщаѧ, ꙁавѣщаюꙁавѣщаш, ꙁавѣщаеш, ꙁавѣщаашꙁавѣщатъ, ꙁавѣщаетъ, ꙁавѣщаатъ, ꙁавѣщать, ꙁавѣщаеть, ꙁавѣщаать, ꙁавѣщат, ꙁавѣщает, ꙁавѣщаатꙁавѣщамъ, ꙁавѣщаемъ, ꙁавѣщаамъ, ꙁавѣщамь, ꙁавѣщаемь, ꙁавѣщаамь, ꙁавѣщам, ꙁавѣщаем, ꙁавѣщаам, ꙁавѣщамо, ꙁавѣщаемо, ꙁавѣщаамоꙁавѣщате, ꙁавѣщаете, ꙁавѣщаате
Vpfar3pVpfar1uVpfar2uVpfar3uVpza2sVpza3s
ꙁавѣщаѭтъ, ꙁавѣщаѫтъ, ꙁавѣщаѧтъ, ꙁавѣщаютъ, ꙁавѣщаѭть, ꙁавѣщаѫть, ꙁавѣщаѧть, ꙁавѣщають, ꙁавѣщаѭт, ꙁавѣщаѫт, ꙁавѣщаѧт, ꙁавѣщаютꙁавѣщавѣ, ꙁавѣщаевѣ, ꙁавѣщаавѣꙁавѣщата, ꙁавѣщаета, ꙁавѣщаатаꙁавѣщате, ꙁавѣщаете, ꙁавѣщаатеꙁавѣщаꙁавѣща
Vpza1pVpza2pVpza1uVpza2uVpfao1sVpfao2s
ꙁавѣщамъ, ꙁавѣщамь, ꙁавѣщамꙁавѣщатеꙁавѣщавѣꙁавѣщатаꙁавѣщахъ, ꙁавѣщахь, ꙁавѣщахꙁавѣща
Vpfao3sVpfao1pVpfao2pVpfao3pVpfao1uVpfao2u
ꙁавѣщаꙁавѣщахомъ, ꙁавѣщахомь, ꙁавѣщахом, ꙁавѣщахмꙑꙁавѣщастеꙁавѣщашѧ, ꙁавѣщашѫ, ꙁавѣщаша, ꙁавѣщаше, ꙁавѣщахѫꙁавѣщаховѣꙁавѣщаста
Vpfao3uVpfam1sVpfam2sVpfam3sVpfam1pVpfam2p
ꙁавѣщастеꙁавѣщаахъ, ꙁавѣщахъ, ꙁавѣщаахь, ꙁавѣщахь, ꙁавѣщаах, ꙁавѣщахꙁавѣщааше, ꙁавѣщашеꙁавѣщааше, ꙁавѣщашеꙁавѣщаахомъ, ꙁавѣщахомъ, ꙁавѣщаахомь, ꙁавѣщахомь, ꙁавѣщаахом, ꙁавѣщахомꙁавѣщаашете, ꙁавѣщашете, ꙁавѣщаасте, ꙁавѣщасте
Vpfam3pVpfam1uVpfam2uVpfam3u
ꙁавѣщаахѫ, ꙁавѣщахѫ, ꙁавѣщаахѹ, ꙁавѣщахѹꙁавѣщааховѣ, ꙁавѣщаховѣꙁавѣщаашета, ꙁавѣщашета, ꙁавѣщааста, ꙁавѣщастаꙁавѣщаашете, ꙁавѣщашете, ꙁавѣщаасте, ꙁавѣщасте
ꙁавѣщат -ꙁавѣщаѭ -ꙁавѣщаш св 1. Завещая, оставя в наследство (завет, заръка, имущество) въхожденіѣ въ сръдьце свое ꙁавѣшта СП 83.6 слово ... еже ꙁавѣща авраамѹ СП 104.9 Дарꙑ же велкꙑ  стежанїа ꙁемльнаа доволно цр͠квамь даат ꙁавѣща. Конст. 428r.14. 2. Обещая сѣде ѻ деснѹю прѣстола вельствїа на вꙑсѡкꙑхь, тако прїт пакꙑ блаженꙑмь свомь ѹенкѡⷨ ꙁавѣщавь съ славою Нед. 608v.1. 3. Заповядам, наредя, заръчам  враемь мнѡгꙑ хꙑтрост подвгꙿшемь ѻ того сцѣлн  не ѹспѣвшмь нтоже, мнѡжьство младеньць ꙁаклат рекоше.  въ тѣхь крьв цр͠ев ѹмꙑт се ꙁавѣщаше Конст. 427r.21. Ѻбрѣте же  градь побѣдѣ тьꙁоменть, ніка менеⷨ,  тѹ въсѣмь събрат се єпⷭпѡмь ꙁавѣща Конст. 430r.10. ꙁавѣщат ꙁавѣтъ διατίϑεμαι διαϑήκην Дам завет, оставя завет някому ꙁавѣштахъ ꙁавѣтъ ꙁбьранꙑмъ моімъ. клѩсъ сѩ ꙁбъранꙑмъ мꙑмъ СП 88.4 М З СП Гр διατίϑεμαι Нвб завещая ОА ВА Бот НГер ЕтМл АР РБЕ ЕтБАН БТР