Исторически речник
ꙁабъвень  [+]
NnOsNngsNndsNnisNnlsNnOp
ꙁабъвен, ꙁабъвеньꙁабъвенꙗ, ꙁабъвена, ꙁабъвеньꙗꙁабъвеню, ꙁабъвенѹ, ꙁабъвеньюꙁабъвенмь, ꙁабъвеньмь, ꙁабъвенмъ, ꙁабъвеньмъ, ꙁабъвенмь, ꙁабъвенмъꙁабъвен, ꙁабъвень, ꙁабъвенꙁабъвенꙗ, ꙁабъвена, ꙁабъвеньꙗ
NngpNndpNnipNnlpNnOuNnGu
ꙁабъвен, ꙁабъвень, ꙁабъвенеꙁабъвенмъ, ꙁабъвеньмъ, ꙁабъвенмь, ꙁабъвеньмь, ꙁабъвенмъ, ꙁабъвенмь, ꙁабъвеномъ, ꙁабъвенамъꙁабъвен, ꙁабъвень, ꙁабъвен, ꙁабъвенмꙁабъвенхъ, ꙁабъвеньхъ, ꙁабъвенхь, ꙁабъвеньхь, ꙁабъвенхъ, ꙁабъвенхьꙁабъвен, ꙁабъвеньꙁабъвеню, ꙁабъвенѹ, ꙁабъвенью
NnDu
ꙁабъвенма, ꙁабъвеньма, ꙁабъвенма, ꙁабъвенма
ꙁабъвень -ꙗ ср 1. Забрава, забвение А єже ꙗко въ ммотеен прѣдохѡⷨ, не поⷣбаеть то ꙁабвенїа глъбнамь ѿслат ИМ 173v.25. Таковѹ бѡ нѣкако скаꙁѹет ꙗвѣ ѹмь по срамѹ страсть, єгда хаплт се къ єже ꙁꙑт дѹша, ꙗкоже нѣкоторою раною раскаанїемь касающ се беꙁсъвѣтномѹ стръмлнїю  въ брань на недостающее влѣкѹщѹ ꙁабꙿвенїе І Никод. 217.32.  хже мꙑ не воспомѧнѹхом невѣденїѧ рад л ꙁабвенїѧ л множества мень, самь помѧн, боже, вѣдꙑй коегождо воꙁрасть  нарцанїе, вѣдꙑй коегождо ꙁ рева матере егѡ Яков 326.29. 2. въ ꙁабъвен бꙑт ἐν ἐκστάσει γίγνομαι Изгубвам контрол над себе си [при силно душевно вълнение, гняв и под.] анѳупатъ же акꙑ въ ꙁабьвен бꙑвъ. о дръꙁост мѫжа того. рее къ слѹгамъ. отъаꙗвъшааго сꙙ оного прведѣте прѣдъ мꙙ. да вждѫ то дръꙁость го пробрѣте мѹ С 99.20 въ ꙁабъвене прт Забравя не на мнѡѕѣ же въ ꙁабвенїе прїде своего бл͠годѣтелꙿства, ꙗвленно на хрїстїанꙑ гоннїе подвже Конст. 428r.25.  ꙗко да не въ ꙁабꙿвенїе прїдемь нашмь съгрѣшенїѡмь. естаа поклоннїа на ꙁемлю твормь Кипр. 230.26. Изч С ꙁабьвен Нвб забвение поет ОА ВА Бот ЕтМл МлБТР АР РБЕ БТР ЕтБАН