Исторически речник
ереткъ  [+]
NmosNmgsNmdsNmasNmEsNmis
ереткъ, ереткьереткаереткѹ, еретковереткъ, ереткьереткаереткомь, ереткомъ
NmlsNmvsNmopNmgpNmdpNmap
еретцѣеретееретцереткъ, ереткьереткомъ, ереткомьереткꙑ
NmipNmlpNmOuNmGuNmDu
ереткꙑеретцѣхъ, еретцѣхьереткаереткѹереткома
ереткъ -а м Еретик, привърженик на еретическо учение да прѣславьнъ нꙑнꙗ херсоньскꙑ градъ бꙑстъ ... сꙑнꙑ пртворвъ обоѭдѹ несѣкомааго камꙑка. на ереткꙑ  на ратьнъѩ С 543.4 [ ж]е проклънетъ еретка. то [гда] его бъ гъ помлѹетъ АН Тѣмьже  ꙁлѣ сѧ въ ѹстѣхъ его б͞жѣ благодѣть• ѣкоже рее прѣмѫдрꙑ Соломонъ: Въ ѹстьнахъ прѣмѫдро вѧжетъ ювьстве• ꙁаконъ же  млость на ѧꙁꙑцѣ ностъ (Прит 3:16а)• мьже съвѧꙁа ꙁълохѹльнаѣ ѹста ереткомъ КОКир.  ꙁаьте ѹста влькомъ трьѧꙁꙑьнꙑмъ ереткомъ КОКир. Поганьствѹ же вьсѣкомѹ раꙁдрѹшьнка ѣвста сѧ• ереткомъ сѫпостата• бѣсомъ прогоньнка КОКМ реⷱ своⷨ ѹенкоⷨ. прмѣте дхъ сты. аще комѹ ѡставте грѣхы ѡставѧтьⷭ. гⷭдьство ꙗвлѧѧ. ꙗко егоⷤ премлеть дха бжьскы ваⷨ подаеⷮ оставте грѣхы. не моꙁѣмъ ннѣ съ ереткы погыбнꙋт Пс.Кес. 215/213.123 проклнат же въсе єреткꙑ. арїа г͠лю  евнѻмїа • савелїа же  македонїа. аполнарїа  ѻргена,  съпсанїа хь ИМ 164r.13. С АН КОКир. КОКМ Пс.Кес. Нвб еретик ОА ВА АК Бот НГер МлБТР ЕтМл АР ЕтБАН БТР РБЕ