Исторически речник
елнъ  [+]
NmosNmgsNmdsNmasNmEsNmis
елнъ, елньелнаелнѹ, елновелнъ, елньелнаелномь, елномъ
NmlsNmvsNmopNmgpNmdpNmap
елнѣелнеелн, елновеелнъ, елнь, елновъ, елновьелномъ, елномь, елновомъ, елновомьелнꙑ, елновꙑ
NmipNmlpNmOuNmGuNmDu
елнꙑ, елновꙑ, елнъмелнѣхъ, елнѣхь, елнохъ, елнохь, елновохъ, елновохьелнаелнѹелнома
елнъ -а м 1. Елин, грък лѣпо же бꙑ вамъ елномъ покарѣт сꙙ ѹітелю вашемѹ омрѹ С 126.12 бож псан глетъ. нѣстъ рабъ свободь. нѣстъ богатъ  ніштъ. н варваръ. н скуѳъ. н елнъ н ждовнъ. вьс бо о господ дно смъ С 101.27 2. Гърчеещ се евреин бѣахѫ же еллн едн отъ въшедъшхъ. да поклонѧтъ сѧ въ праꙁдьнкъ М Йо 12.20 З А еда въ расѣане елнъско хоштетъ т. і ѹт ельлнꙑ М Йо 7.35 З 3. Езичник, привърженик на езическа религия  въꙁвратвъше сꙙ въ домъ. радовашꙙ сꙙ вьсѣмъ домомъ вѣровавꙿше гв. дꙗволъ же вдꙙ себе пѹста ... стрѣлѫ вълож. ꙗкоже раꙁгнѣвт елнꙑ.  на ѹбо стааго дръꙁнѫт С 537.17 събра сꙙ на мѣсто то мѫж  женꙑ.  младенц. ждове  лн.  крьстꙗнъско множьство С 109.1 пакꙑ глаголетъ блаженꙑи ремиꙗ: тако рьцѣте! (комоу? не линомъ ли рее) бози, иже небесе и землѧ не сътворишѧ, да погꙑбнѫтъ съ землѧ ЙЕ Шест. 162c Блгвте бо рѣша всѧ дѣла гнѧ га. въ слѣдъ пѣтьа работна бгѹ ꙗвлѧюще всѧьскаѧ. Блгⷭвте глюще аггл нбса. воды слнце. лꙋна. ꙁвѣꙁⷣы. ѡгнь. ꙁемлѧ. горы. хлъм. скот ꙁвѣре гад. птїца  проѧѧ. ꙗⷤ елн бгы створша. Пс. Кес. 50/49 и ѿиде́ ца́рь в ка́пище бо́га аполѡ́на: щото́ го и́маха є́ллїнете като́ бо́га. и та́мⸯ си́ стори́ по́клонⸯ и при́нось Тр. дам. 70 Жⷣвⷪе по лѹве҆  кѷрнї. ҆ е҆гѷптѣ, ҆ а҆лексанⷣрї. ҆ ѳва҆дѣ. рать въꙁⷣвгше на е҆ллны. ⷤ кѹпно с нм жвѧхѹ. тѣмⷤ погѹблен быша ХрГС 468a16-20 хрїстїанѡмꙿ же тъкмо воеват повелѣ єлнѡмꙿ же нкакоже ѿнѹдь Конст. 428r.11. М З А С ЙЕ Шест. Пс. Кес. ХрГС Тр. дам. От гр ῞Ελλην еллнъ ельлнъ лнъ Нвб елин ОА ВА МлБТР АР ЕтБАН БТР РБЕ