Исторически речник
гласъ  [+]
NmosNmgsNmdsNmasNmEsNmis
гласъ, гласьгласагласѹ, гласовгласъ, гласьгласагласомь, гласомъ
NmlsNmvsNmopNmgpNmdpNmap
гласѣгласеглас, гласовегласъ, глась, гласовъ, гласовьгласомъ, гласомь, гласовомъ, гласовомьгласꙑ, гласовꙑ
NmipNmlpNmOuNmGuNmDu
гласꙑ, гласовꙑ, гласъмгласѣхъ, гласѣхь, гласохъ, гласохь, гласовохъ, гласовохьгласагласѹгласома
гласъ -а м 1. Човешки глас ꙇсъ же въꙁъпвъ глсмъ въльемь спѹст дхъ М Мт 27.50 З, А, СК. Срв.Мк 15.37 М овъцѧ моѩ гласа моего слѹшаѭтъ.  аꙁъ ꙁнаѭ ѩ  по мьнѣ грѧдѫтъ М Йо 10.27А глаⷭ҇ въ рамѣ слъшанъ бꙑⷭ҇. плаь  ръдан.  въпль многь. рахль плаѫщ сѧ ѩдъ свохъ.  не хотѣаше ѹтѣшіті сѧ А Мт 2.18 СК Б  ѹжастъ объдръжтъ мꙙ о ловѣьстѣ гласѣ лене С 224.27 Вик, ропот. къде нꙑнѣ сѫтъ. въерашънѧѩ млъвꙑ  гласі. і говорі. бꙑваѫштеі на ха. отъ ꙁаконопрѣстѫпьнкъ К 12b 10 Срв. С448.9 Глас Божи, глас свише. се облакъ свѣтелъ осѣ ѩ. ꙇ се гласъ ꙁ облака глѧ. сь естъ снъ мо вьꙁлюбленꙑ о немьже благоꙁволхъ М Мт 17.5А глаⷭ҇ въпѭщааго въ пѹстън. ѹготовате пѫть гнь. правъ творте стьꙁѧ его А Мт 3.3 СК. Срв.Мк 1.3 М, З, А, Б;Лк 3.4 М З А СК Б въ тѫ же ноштъ гласъ бꙑстъ сь небесе глаголꙙ рабе вꙑшьн҄ѣаго  съпрꙙстьне хрстовъ артемоне С 235.24 ꙗко наꙙ снопꙑ вꙙꙁат. ѹслꙑша гласъ глагол҄ѫшть. довьлетъ т С 41.2 Нещо казано, произнесено [думи, слова]. вдѣвьше съкаꙁашѧ о гласѣ гланѣмь мъ о отроѧте семь СК Лк 2.17 З А тако ꙇ сь глась едіноѭ реенъ бꙑⷭ҇. ꙇ на вьсѣкѫ трапѣꙁѫ. въ вьсѣхъ цръквахъ К 8а 25  тъ бо савꙑ гласꙑ слꙑшааше же рее. се дѣвца вь рѣвѣ ꙁаьнетъ  родтъ снъ С 245.25 ꙁвеⷣм на пажт нбⷭнꙑѫ.  вь ѻградѫ вьведеⷨ нбⷭнѫѧ, деⷤ глаⷭ праꙁнѹѫшⷯ Петк. 82v.25. Човешки вик Въсхꙑтвь ѹбо съ гнѣвомь  кранїемь - ѡ ѹмленаго гласа - ѡтрока,  къ мрѹ грѧдѣше ЙР 11.16. 2. Рев на животно слꙑшавъ же комсъ гласъ ꙁвѣр. ѹбоꙗ сꙙ.  хотѣаше бѣжат С 229.29 3. Звук, шум ѡтъ гласа въꙁдꙑханьѣ моего. прільпе кость моѣ плът моеі СП 101.6 отъ гласа грома твоего ѹстрашѩтъ сѩ СП 103.7 въꙁіде бъ во вьсклкновеньі. гъ въ гласѣ трѫбьнѣ СП 46.6 Срв. С478.29 въꙁдвігѫ рѣкꙑ гласꙑ своѩ. въꙁъмѫтъ рѣкꙑ стрѹгꙑ своѩ отъ гласа водъ мъногъ СП 92.3 онъ же ѹслꙑшавъ гласа плаѹ въско къ двьремъ по обꙑаю С 44.4 гласъ ногѹ етера слꙑшѫ къ намъ грꙙдѫшта С 468.6  ѡт гласа въꙁдꙑханїй ꙁабꙑвааше сънѣст хлѣбь Филот. 89.11. 4. Небесен, божествен глас  глаⷭ бꙑⷭ съ н͠бсе, съ ⷭ с͠нь мо въꙁлюблннꙑ ѡ нмꙿ же бл͠гоꙁвол ИМ 165r.15. не жветꙿ бо на ꙁемл. на н͠бсехь въдварает се. съ аг͠глꙑ лкьствѹеⷮ. съ архаг͠глꙑ трьст͠го гласа въспѣваеть пѣнїе Конст. 438v.26. сътворвꙑ бо мѹжа,  женѹ сътворль ꙗ сть бжⷭтьвнꙑ ѿвѣща глась Нед. 604r.37. 5. Мелодия на църковно песнопение — една от осемте мелодии на византийското и славянското църковно пеене проⷦ҇ глаⷭ҇ г҃ А 158а 2 алеⷼ҇ глаⷭ҇ ҃ СК 72b 15 аллⷢ҇ѹ. глаⷭ҇. ҃ Е 6а 1 проⷦ҇. глаⷭ҇ д҃ Е 6а 4  по сеⷨ҇ пѭ҇тъ пⷭ҇ѣ с҇ глаⷭ҇ г҃ СЕ 86b 6 трѡⷣ҇. глаⷭ҇. а҃ ТФ А 1 пⷭ҇ѣ. ҃. глаⷭ҇. а҃ ТФ Б 3 На малѣй веерн стхрꙑ подобнꙑ. Глас а꙯: Небеснꙑмь номь Теоф. 255.6. 6. Език Светѣйшее бо прѣстолꙑ  многоотꙑе  мнѡгопернатꙑе нꙑ, Херѹвїмꙑ Еврейскꙑмь гласѡмь  Серафїмꙑ менованнꙑ І Никод. 208.1. 7. Реч  богов прблжш се  стѣ томѹ бесѣдѹеш  врьхѡвнаго сладꙿкꙑй онь провѣщаеш глась: „Господ, добро сть намь ꙁде бꙑт” Кипр. 238.17. 8. Дума, слово сїй спѹщаю глась: Боже, ѡст мѧ грѣшнагѡ. Согрѣшх бо на небо  пред тобою Яков 310.11. 9. Ридание, плач  есто к тое пртѣкааше храмѹ. естаа стенанїа  тѡплꙑе сльꙁꙑ, съ сцевꙑм спѹщааше гласꙑ ИМ 162v.14. гласъ скрь б҃ Във византийското и славянското църковно пеене — втори плагиален [шести] глас  ьтⷮ҇е ьⷮ҇ць. апⷧ҇о. пѣвⷰ҇е. алⷧ҇е. глаⷭ҇ скрь б҃ СЕ 58b 15 въ пⷩ҇о прⷦ҇о глаⷭ҇ скрь б҃ СЕ 105b 5 беꙁ гласа ἄφωνος Безгласен, безмълвен, ням  ꙗкоже агнꙙ прѣдъ стргѫштїмъ го беꙁъ гласа. не протвꙙ сꙙ. не прѣрѣкаѧ. хѹлмъ не въꙁъхѹлꙗаше С 481.7 отроковцꙙ та же на ꙁем падꙿш на многꙑ асꙑ беꙁ гласа лежааше С 520.9 велкомь гласомь μεγαλοφώνως Със силен глас рьц сь н҄мъ велкомъ гласомъ. ꙁ ѹстъ младьнецъ  съсѫштхъ съвръшлъ с хвалѫ С 336.11 въꙁдвгнѫт [въꙁнест] гласъ ἐπαίρω [τὴν] φωνήν, αἴρω φωνήν Извиша, издигна глас; извикам, викна високо въꙁдвгъш гласъ една жена отъ народа рее емѹ. блаженое рѣво ношъше тѧ М Лк 11.27 З А СК вьꙁдвгъ гласъ сво блаженꙑ кодратъ. вьꙁп съ слъꙁам глагол҄ꙙ. блаженꙑ богъ. же ... сна свого ... посълавꙑ С 109.19 ꙇ т вьꙁнѣсѧ гласъ глѭште. ꙇсе наставъне помлѹ нꙑ М Лк 17.13 З А СК днѣмь гласомь a) διὰ μίαν φωνήν Заради една дума нъ властѭ хс породѫ отврьꙁе.  раꙁбонка вьведе ... сце днѣмъ гласомъ въ породѫ вьведе С 309.1 b) διὰ μιᾶς φωνῆς С една дума  же вждѫ  же дръжѫ.  же раꙁѹмѣѭ. днѣмь гласомъ сповѣдѣ. гь мо  богъ мо С 505.20 c) συμφώνως Заедно, единно, общо да покажетъ ꙗко тъ стъ господь обомъ. акꙑ отъ обохъ. днѣмь гласомъ съ отцемъ  съ дѹхомь хвалмъ С 322.6 гласъ женховъ Гласът на Жениха (Исус Христос) какѡ ѹкрастъ свѣтлнⷦ . како масла сплънтъ. како слаⷣкагѡ женхѡва ѹслꙑшⷮ гласа Петк. 77r.15. ѻна же сїа ꙁвѣстно вѣдꙑ, тъщааше се по пѣнїѡхь въвест тѹ ц͠рь въ клѣть свою,  слꙑшат мнѡго желателнꙑ женхѡвь къ н гл͠ющь глась Нед. 605r.17. гласъ владꙑкѹ, владꙑьнъ гласъ Гласът на Владиката (Исус Христос) Ѻн же  въ сем своего владꙑкѫ гласѹ повнѹѧ сѧ бѣ, велѧщѹ: „аще гонѧть вас ѡт града сего, бѣгайте въ дрѹгꙑй“ ЙР 12.24. послѣдѹаше бѡ  въ семь владꙑномѹ гласѹ, велѧщомѹ ЙР 14.30. сподоб слꙑшат блаженнаго ѡного гласа ѡт владꙑкꙑ Хрста ЙР 26.15. гласъ не слꙑшат сѧ Безмълвно м͠т же єгѡ неплѻдна сѹщ, ꙗкоже анна самоꙷлева непрѣстанно молꙗше се, глаⷭ же е не слꙑшааше се ИМ 162v.11. трсвѧтꙑ гласъ Трисвята песен (от молитвата на Трисветата песен) Боже свѧтꙑй, же въ свѧтꙑхъ поваѫ; же трсвѧтꙑмь гласомь ѡт Серафмь вьспѣваемꙑй  ѡт Херѹвїмъ славословмꙑй  ѡт въсѣкоѫ небеснꙑѫ слꙑ покланѣемꙑй СЙЗ 360.23. пророьскꙑ гласъ Вещание, известяване Въ вѣкꙑ пророьскꙑй глась ꙁаповѣдѹеть намь хрант свѣдѣнїа божїа  жт въ нхь, ꙗвѣ ꙗко неподвжна  непоколѣблма прѣбꙑвають Антим 242.14. евангельскꙑ гласъ Известяване, възвестяване людем же твомь смъ ѹсръдень слѹх  благораꙁѹмень, ꙗко да послѹшаѫть твой еѵаг͠гельскꙑй глас МЕп. 343.4. М З А СК Б Н Е СП СС СЕ ТФ К С Гр φωνή κραυγή ῥ῾ῆμα ὀδυρμότης ἦχος μορφή Нвб глас ОА ВА Дюв НГер МлБТР ЕтМл ЕтБАН БТР АР РБЕ ДА