Исторически речник
въспѧть
въспѧть
нареч
1. Назад, в обратната посока
ꙇ же на селѣ такожде да не въꙁвраттъ сѧ вьспѧть. вьꙁѧтъ рꙁъ свохъ
М
Мт 24.18
З
А
СК
Б
море вдѣ ї побѣже. ї оръданъ въꙁвраті сѩ вьспѩть
СП
113.3
ꙁде блаженꙑ ꙁ домѹ оца свого. по остат мѹ срѹ не обратвъ сꙙ вьспꙙть
С
547.2—3
вѣсте л браⷮ҇ѣ любмаа како вьꙁвращаете сѧ вьспѧть. паⷦ҇ пеете сѧ творт ѩꙁьскаѣ всѣ
Р
II 2.28—29
Образно.
нъ не вьꙁра вьспѧть. нъ въ прѣдьнѣа подвгн сѧ
СЕ
84b 5
2. Изотзад, откъм гърба
ї пораꙁі іхъ въспѩть. поношеніе вѣьно дастъ імъ
СП
77.66
т въспѧть
απέρχομαι εἰς τὰ ὀπίσω, ἀπέρχομαι ὕπτιος
Връщам се назад
отъ сего мьноѕ отъ ѹенкъ его дѫ въспѧть. ꙇ к томѹ не хождаахѫ съ нмь
М
Йо 6.66
З
А
рее мъ аꙁъ есмъ. дѫ въспѧть. падѫ на ꙁем
М
Йо 18.6
З,А,
СК. Срв. К 5а 19
въспѧть влѣщ сѧ
ἀνϑέλκομαι
Връщам мисълта си към нещо
сце аꙁъ вдѣвъ дѣлесе повѣсть. свѣтълѫ добрѫ сѫштѫ. тамо дръжѫ ѹмъ с. вьспꙙть влѣкѫ же сꙙ пакꙑ дѹховьнꙑмъ вдомъ. не раꙁѹмѣт ѹдесъ
С
344.13
въспѧть прност
ἀνϑυποφέρω
Повтарям, споменавам отново
рее же їсъ болѣꙁнь с нѣстъ на съмрьть. нъ на славѫ божѭ ... вьспꙙть прносꙙ глагол҄ѫ. с болѣꙁнь нѣстъ на съмрьть. нъ ꙁа славѫ божѭ
С
313.5
М
З
А
СК
Б
СП
СЕ
К
С
Р
Гр
ὀπίσω
εἰς τὰ ὀπίσω
εἰς τὸ ὀπίσω
въспѩть
вьспѧть
вьспꙙть
Нвб
Ø