Исторически речник
вараава [+]
| Nmos | Nmgs | Nmds | Nmas | NmEs | Nmis |
| вараава | вараавꙑ | вараавѣ | вараавѫ | - | вараавоѭ, вараавоѧ, вараавоѫ |
| Nmls | Nmvs | Nmop | Nmgp | Nmdp | Nmap |
| вараавѣ | варааво | - | - | - | - |
| Nmip | Nmlp | NmOu | NmGu | NmDu | |
| - | - | - | - | - |
вараава
-ꙑ
м
ЛИ
Варава — разбойник, когото по искане на евреите Пилат Понтийски освободил вместо Христос
архере же старьц наѹстшѧ народꙑ. да спросѧтъ вараввѫ
М
Мт 27.20
З
А
СК
бѣ же варава раꙁбонкъ
М
Йо 18.40
З
А
СК
ꙇ абье. варвара (погр. вм. варавѫ, вж. Достал, с. 321) пѹштаѭтъ
К
10b 32
варааввѫ бо въ раꙁбо мъше дръжашꙙ
С
398.9
М
З
А
СК
К
С
Гр
Βαραββᾶς
Βαρραβᾶς
От
евр
barrabba, barrabban, barabba, barabban или barAbba
варава
варавва
вараавва