Исторически речник
ашѹть  
ашѹть нареч 1. Без причина сѫд гі. обдѩщїмъ мѩ. вьꙁбран. борѭштїмъ сѩ со мьноѭ. прім орѫжіе і щтъ.  въстан въ помощь моѭ ... ѣко ашѹть съкрꙑшѩ мнѣ пагѹбѫ сѣт своеѩ СП 34.7 да не порадѹѭтъ м сѩ вражьдѹѭщі на мѩ. бес правъдꙑ. ненавдѩщі мене ашѹть СП 34.19 2. Напразно, излишно, безполезно аште л есте тіжде самі. ꙇ ашютъ есте лѹъше младѣнецъ. ті вамъ бѫдѫтъ сѫдьѩ по гнѹ словесі К 1а 6 аште бо і тъмѫ ꙇмамъ добрꙑхъ дѣлъ. гнѣвъ же дръжімъ. вьсе въсѹе і ашютъ. ꙇ нікоегоже спсеньѣ. сімі можемъ обрѣсті К 9b 17 Изч СП К Гр δωρεάν μάτην ашютъ