Исторически речник
адовъ [+]
адовъ
прил
притеж
На ада, адски, пъклен
на семь камене съꙁждѫ црквъ моѭ ꙇ врата адова не ѹдолѣѭтъ е
М
Мт 16.18
З
А
бъ ꙁбавітъ дшѫ моѭ ꙁ рѫкꙑ адовꙑ
СП
48.16
Срв.
СП88.49
ѡбѩсѩ мѩ болѣꙁні съмрътьнꙑѩ. бѣдꙑ адовꙑ обрѣтѫ мѩ
СП
114.3
хе бже нашъ. раꙁвръгꙑ ѫꙁꙑ съмрътънꙑѩ. нераꙁдрѣшаемꙑѩ. ꙇ верѣѩ адовꙑ ... послѹша насъ молѧщхъ сѧ тебѣ
СЕ
63а 24
бъ пріходтъ. врата адова отвръꙁаѭтъ сѧ
К
13а 3
дьньсь раꙁор сꙙ дꙗволово протвьство. дьньсь ѫꙁꙑ сьмрьтьнꙑѧ раꙁдрѣшенꙑ бꙑшꙙ. адоваꙗ побѣда ꙁꙿеꙁе
С
487.3
тѹ данлъ въ прѣсподн҄мъ гробѣ адовѣ
С
460.30
намꙿ бесъмрьтїе дарова. раꙁⷣрѹшвꙿ бо адѡва црⷭтвїа врата мѣднаа верѣе желѣꙁнꙑе сломвь
Нед.
608r.36.
М
З
А
СП
СЕ
К
С
От
гр
τοῦ ᾳ῞δου,
ᾳ῞δης
Превежда и гр.
[τοῦ] ταρτάρου, ἐν ᾳ῞δῃ
Нвб
адов
ОА
ВА
НГер
ЕтМл
МлБТР
ЕтБАН
адовий
остар
НГер