Речник на Патриарх Евтимий
подъслънььнъ
подъслънььнъ
-ꙑ
прил
(2)
подъслънььнаꙗ
Като същ. ж. мн. Вселената под слънцето, земята.
въсѧ ѡꙁарѣѫть подслън(ь)нѫѧ добрѡдѣтѣлным дѣанї ꙗснѣ̆ше трѫбы въсѧ къ богораꙁѹмїꙋ првѡдѧть тварь
ЙП
181.15
Тӑнаа мѵрѡположнца бож(ь)ствных дарѡвь ꙗв се, славнаа, ѡбьꙋховающ вьсꙋ подсльньнꙋю добродѣтѣлꙿм юдесы
Теоф
259.8