Речник на Патриарх Евтимий
ветъхъ  
ветъхъ -ꙑ прил (5) Древен, стар. Молтва: Владыко вседержтелю, царю славы, вѣдый всѧ прежде бытїа ловѣеска, самъ прїд кꙿ намь, в ась сїй молѧщмꙿ т сѧ,  ꙁбав насъ ветхїѧ прелест, ѡст нашъ ꙋмъ ѡт скверных желанїй  сꙋемꙋдрїа мїра сегѡ Яков 315.18 ветъхꙑ ꙁаконъ Старият завет, първата част на Библията. Аще ѹбѡ ѿ лꙋкавагѡ бѣше ветхы ꙁакѡⷩ, како въпрашаеⷨ сп͠сь ѻ древнꙗгѡ ꙁакона ꙁаповѣдеⷯ котѡраа ѿ нⷯ прьваа  болша ⷭ , ѿвѣща прьваа  болшааⷭ, слыш іи͠лю ИМ 165v.29 ветъхꙑ ꙁавѣтъ Старият завет, първата част на Библията.  ꙁлатоꙋстоꙷ гл͠ющꙋ ѻ ветхѡⷨ ꙁаконѣ  новѡ ИМ 169r.28 же ꙗкоже ѻнь ветхы ꙁавѣть до конца растлѣвшї ѹꙗснвы, сце  сь бжⷭтвное съмотренїе плъⷮское въ вьсее въселные ꙋтврьд цр͠квахь Конст 438v.19 Не тако єст(ь), рее, царю; нгдеже бѡ обрѧщеш н въ ветхом, н въ новомь ꙁавѣтѣ, ꙗко царь нареень быст(ь) Мѡѵс ЙП 191.8