Терминологичен Речник
прѣстѫпъ
прѣстѫпъ
-а
м
амарт.
Престъпване на волята Божия, грях
(
παράβασις, εως, ἡ
)
:
нъ понже преступъмь повелѣнью б͠ж(с)твьнꙑꙗ конꙑ обраꙁꙑ омрахомъ же съмѹтхомъ
ЙЕ Бог
233b 2 – 5
Син.
грѣхъ
Сем. гн.
повелѣнь,
обраꙁъ,
богъ,
ловѣкъ