Старобългарски речник
рьнорꙁьство
рьнорꙁьство
-а
ср
Монашество; живот, битие на монах, калугер
жт ... отьца їѡана гѹмена ... еже ѹбо которꙑ сть родвꙑ. добьꙗго сего въскръмвꙑ. прѣжде рънорꙁъства да такѫ рекѫ ѹдънꙑ градъ ꙁемънꙑ стъ. нѣстъ же м потрѣба глаголат о н҄емъ
С
272.8—9
Изч
С
Гр
ἡ ἀϑλητική
рънорꙁъство
Нвб
Срв
черноризец
м