Старобългарски речник
хрьст[ос]овьнъ
хрьст[ос]овьнъ
-ꙑ
прил
Христо̀в, който е свързан с Христос
слꙑш хвнѣ мѫцѣ. вꙑшънее слово слꙑш. ꙇ въспоі
К
13а 34
Срв.
С450.3
два цѣсара платꙿ їрѡдъ. два реа. анна каіафа. да обѣ пастѣ въкѹпѣ бѫдете. ова прѣстаѭшт а хрстовънаа нанаѭшт
С
450.18
Срв.
К13b 10
дво люд вь сѡнѣ. въ хръстовьнѣ мѫцѣ. въ врѣмꙙ прдошꙙ еврест. кѹпно же поганьст
С
450.13
Срв.
К13b 5
обратт хоштѫ слово. добрѹѹмѹ садѹ црькъвьнѹѹмѹ цвѣтѹ дꙋховьнѹѹмѹ. къ новꙑмъ вономъ хръстовънꙑмъ
С
495.9—10
Изч
К
С
От
гр
τοῦ Χριστοῦ
хръстовънъ
хръстовьнъ
хрстовънъ
Нвб
Срв
христосов