Старобългарски речник
ѹстꙑдѣт сѧ
ѹстꙑдѣт сѧ
-ѹстꙑждѫ сѧ
-ѹстꙑдш сѧ
св
1. Засрамя се, посрамя се
да постꙑдѩтъ сѩ съмѩтѫтъ сѩ вьсі враѕ моі. въꙁвратѩтъ сѩ ѹстꙑдѩтъ сѩ ѕѣло вьскорѣ
СП
6.11
л ꙇꙁ гроба долъскааго. л отънѭдѹже вѣмъ не вѣмъ. ѡтъ ꙁнаемꙑхъ. ꙇ не ꙁнаемꙑхъ. ѡтъ сѫмьнѣнꙿна мѣста. ѡтълѫ сѧ ꙇ отъдѣл. ѹстꙑд сѧ. ѡбраꙁа обраꙁоваанааго. рѫкоѭ бжеѭ
СЕ
54b 19
2. Побоя се, изплаша се, смутя се
глетъ же свщенꙑ къ немѹ. ѧдо не ѹстꙑд сѧ лца ла. т пота ꙿто сѫщее вь тебѣ. вꙿсѣ бо обнажена сѫтъ прѣдъ ома бжма
СЕ
68а 4
толка ꙁнаменꙗ бꙑшꙙ. толка ѹдеса. нъсоже сꙙ отъ тѣхъ ѹстꙑдѣшꙙ ждове
С
443.3
Изч
СП
СЕ
С
Гр
καταισχύνομαι
αἰσχύνομαι
αἰδέομαι
Нвб
устидя се
остар
ВА