Старобългарски речник
ѹпраꙁнт сѧ 
ѹпраꙁнт сѧ -ѹпражнѭ сѧ -ѹпраꙁнш сѧ св 1. Остана без грижи, задължения; освободя се аꙁъ же власъ въ ефесѣ сꙑ. въ то врѣмꙙ ѹпраꙁнвъ сꙙ отъ дѣла цра. прѣпсахъ протлъковавъ отъ рѹмъска ѧꙁꙑка ѧꙁꙑка на гръескъ С 144.23—24 боговъгодьнъ съвѣтѹтъ съвѣтъ въ свꙙтꙑ градъ отт.  ѹпраꙁнвъше (погр. вм. ѹпраꙁнвъ, Заимов, Капалдо, с. 282, бел. под линия) сꙙ отъ потрѣбъ мра сего мл҄ьат.  отъпѹствъ же бѣшꙙ сь н҄мъ клрц С 282.9—10 2. Прен. Възхваля, прославя ѣко помъїшленіе ле ісповѣстъ сѩ тебѣ. ї отълѣкъ помꙑшленьѣ ѹпраꙁніті сѩ тебѣ СП 75.11 3. Прен. Укротя се, успокоя се ѹпраꙁніте сѩ  раꙁѹмѣте. ѣко аꙁъ есмъ бъ. въꙁнесѫ сѩ въ ѩꙁꙑцѣхъ  въꙁнесѫ сѩ на ꙁемлі СП 45.11 Изч СП С Гр καταργέω ἐμαυτόν σχολάζω ἑορτάζω ѹпраꙁніт сѩ ѹпраꙁніті сѩ Вж. при ѹпраꙁнт Нвб