Старобългарски речник
ѹмрьтвт сѧ 
ѹмрьтвт сѧ -ѹмрьщвлѭ сѧ -ѹмрьтвш сѧ св 1. Пожертвам се, погубя се раꙁѹмѣ же крѣпъко. отъ настоѩщааго дꙿне. пропнат т сѧ  ѹмрьтвт вꙿсемѹ мрѹ СЕ 89b 22—23 2. Прен. Укротя се, усмиря се трѧсавце сѫщѣ въ лⷡ҇оцѣ семь. ѹбо сѧ га. ꙇ ѹмрътв сѧ. егоже ѹбоѣ сѧ раꙁбонкъ. ꙇ рее помѧн мѧ гі въ црствь твоемь СЕ 50b 12 ѹмрьтвт сѧ самохотьѭ τίϑημι ἐμαυτόν Принеса се в жертва, пожертвам се отъсѣе отъ себе вьсꙙ своѧ вол҄ꙙ.  прѣклон вꙑѭ своѭ на сьмѣрен.  тако стрьмь ѹмрьтввъ сꙙ самохотьѭ. ꙗко бесловесънѫ нѣкакѫ  несамовол҄ьнѫ дѹшѫ мꙑ С 273.12 Изч СЕ С Гр νεκρόομαι ѹмрътвт сѧ Вж. при ѹмрьтвт Нвб