Старобългарски речник
ѹльстт
ѹльстт
-ѹльщѫ
-ѹльстш
св
Оклеветя, излъжа; измамя
їже не ѹлъстітъ ѩꙁꙑкомъ своімъ. ні сътворітъ іскрьнюмѹ сі ꙁьла. поношеньѣ не пріѩтъ на бліжънѩ своѩ
СП
14.3
Изч
СП
Гр
δολόω
ѹлъстіт
Нвб
Срв
[пре]лъстя
ОА
ВА
БТР
лъстя
остар
ВА
РБЕ
