Старобългарски речник
ѹкрꙑт сѧ 
ѹкрꙑт сѧ -ѹкрꙑѭ сѧ -ѹкрꙑш сѧ св Укрия се, скрия се вꙑ есте свѣтъ мрѹ. не можетъ градъ ѹкрꙑт сѧ връхѹ горꙑ стоѩ З Мт 5.14А въꙁдрадѹетъ сѩ ѣко сполінъ тешті пѫтъ. ѡтъ наѩтъка нбсі сходъ его.  сърѣтаньѣ го до конъца нбсі.  нѣстъ іже ѹкрꙑетъ сѩ топлотꙑ его СП 18.7  аще бі ненавідѩі мне на мѩ велърѣевалъ. ѹкрꙑлъ сѩ бмъ ѹбо отъ него СП 54.13 ꙁд ꙇсъсѫда сего.  отълѫ сѧ отъ ѫдовъ его. ꙇ не ѹкрꙑ сѧ н въ едномь же ѫдѣ тѣлес его. нъ пробѣгн менемь жвааго ба СЕ 55а 25—26 Изч З А СП СЕ Гр κρύπτομαι ἀποκρύπτομαι Вж. при ѹкрꙑт Нвб