Старобългарски речник
ѹкрашат сѧ 
ѹкрашат сѧ -ѹкрашаѭ сѧ -ѹкрашаш сѧ несв Украсявам се, обкичвам се [образно] рꙁѫ же правьдѣ пособѹѩ. а поѣсъ мрътвость тѣлѹ. ѡ немьже лежѧ. кѹкѹль же съмѣренью. шлѣмъ спнью положь. аналавъ крстомь.  вѣроѭ ѹкрашаѩ сѧ СЕ 99а 11 Изч СЕ Гр κατακοσμέομαι Вж. при ѹкрашат Нвб