Старобългарски речник

ѹбн҄ь

ѹбн҄ь -ꙗ ср Убиване, убийство, унищожение съкаꙁаѭ же вамъ кого сѧ ѹботе. ѹботе сѧ мѫштааго власть по ѹбьен вьврѣшт въ ћеонѫ. е глѭ вамъ. того ѹботе сѧ М Лк 12.5 З А Б стрстъ стаго мⷱка ꙁарла.  веве сестрѣ его.  ѹбене ꙁахарѧ пррка Е 24б 17 ѧтѹ бꙑвъшѹ стѹѹмѹ петрѹ вонꙑ. ѧже бѣаше посълалъ цѣсарь доклтꙗнъ на ѹбн го.  въвръженѹ бꙑвъшѹ въ темнцѫ С 186. 29—30  молꙗахѫ плата пѹстт  ...  їꙁлѣꙁъше рее фарсе сьвѣтъ сътворшꙙ на їсѹса да  погѹбꙙтъ ... а онѣхъ срьдьца ожестоена. сьвѣтъ на ѹбн творꙗахѫ С 399.6 лѫкам ѹбьн҄ь, лѫкавьствьꙗ ѹбьн҄ь δολοφονία Убийство чрез измама; коварно убийство беꙁ внꙑ правьдвааго крьвь пролꙗт хотꙙ ... етврьтодьнънꙑ ож мрьтвъ бꙑвъ.  ѫꙁꙑ грѣховьнꙑхъ растрьꙁаахѫ сꙙ. а он лѫкам на ѹбн на н҄ь творахѫ сꙙ С 387.17 нъ ꙁавстѭ дꙗволѫ сьмрьть вьнде вь мръ. тꙑ канꙗ братоѹбства бѣлꙑѧ рꙁꙑ съвлѣе.  лѫкавьствꙗ ѹбню ножъ наостр.  того ѹбт наѹ С 389.10 хрьстоса ѹбьн҄ь χριστοκτονία Убийството на Исус Христос то бо старѣшнꙑ жьрьцемъ.  кнжнц ждовьст. на хрстоса ѹбн въꙁбѣсшꙙ С 340.17 М З А Б Е С Гр φόνος τὸ ἀποκτεῖναι τὸ ἀναιρεϑῆναι ἄϑλησις ѹбн ѹбен ѹбьен ѹбене Нвб убиение остар ВА ЕтМл