Старобългарски речник
тольм
тольм
нареч
Толкова, до такава степен, дотолкова; така
тольм. ꙇюда не можаше его прѣдат. аште не бі самъ хотѣлъ. ꙇ того не можааше ꙁьрѣті. егоже хотѣаше прѣдаті
К
5а 3
Срв.
С412.14
вждь рабе бжї ꙗко мꙑ нѣсмъ толꙿм вньн ꙗкоже непослѹшьлвї ловѣц ꙁьлї
С
41.21
пото толꙿм ꙁълъ с. прѧт благодѣт
С
336.17
камꙑкꙿ. връже на главѫ прѣподобьнааго. толм ꙗꙁв. ꙗкоже ꙁвол҄енмъ дѣло съконьат
С
558.1
не тольм ... льм
τοσοῦτον ... ὅσον
Не толкова ... колкото
ѹенц слꙑшавъше рѣшꙙ. т аште ѹсънѫ цѣлѣтъ. не толꙿм богоьстьно отъвѣшташꙙ. лм враьбно
С
314.12
Изч
К
С
Гр
τοσοῦτον
οὕτως
толꙿм
толм
Вж. при
толь
Нвб