Старобългарски речник
рѣснота 
рѣснота -ꙑ ж Истина, правда, справедливост посъл свѣтъ твоі і рѣснотѫ твоѭ СП 42.3 се бо рѣснотѫ въꙁлюблъ есі беꙁвѣстьнаа  танаа прѣмѫдростъ твоѭ ѣвілъ м есі СП 50.8 въꙁвраті ꙁълаа врагомъ моімъ. рѣснотоѭ твоеѭ потрѣбі ѩ СП 53.7 ѣко въꙁвелі сѩ до нбсъ мілостъ твоѣ.  доблакъ (!) рѣснота твоѣ СП 56.11 рѣснота отъ ꙁемⷧѩ въсіѣ. і правъда съ нбсі прініе СП 84.12 въ рѣснотѫ ἀληϑῶς Истинно, правдиво ѣще вь рѣснотѫ ѹбо право глте право сѫдіте снові лві СП 57.2 СП Гр ἀλήϑεια Нвб Ø