Старобългарски речник
рѹда
рѹда
-ꙑ
ж
1. Руда
см же сце мѫштемъ. всѣмъ свѣтмомъ. отъ въꙁдѹха ѹбо сльньце. отъ садовъ же дрѣво ... отъ рѹдъ же желѣꙁн. лѫшта же гвоꙁд ... съпасъ сво творѣꙗше
С
438.17
2. Рудник, находище [образно]
въ кн҄жънꙑхъ рѹдахъ. въ пѹстошъ бьдш. а же вь н҄хъ танааго. не скопаш н сьбереш ꙁлата
С
335.3
Изч
С
Гр
μέταλλον
Нвб
руда
НТ
Дюв
НГер
ЕтМл
БТР
АР
ДА
Срв
Руда
МИ
Рударци
МИ
Рудина
МИ
Руднек
МИ
Рудозем
МИ
СНМБ
Рудино
МИ
Рудашница
МИ
Рудари
МИ
ВП,ТО