Старобългарски речник

рамѣнъ

рамѣнъ -а м Трънлив храст прѣжде даже не раꙁѹмѣѭтъ тръньѣ вашего рамѣна. ѣко жівꙑ ї ѣко въ гнѣвъ пожъретъ вꙑ СП 57.10 Изч СП Гр ῥάμνος Нвб Ø