Старобългарски речник
проплакат сѧ
проплакат сѧ
-проплаѫ сѧ
-проплаеш сѧ
св
Проплача, разплача се, разридая се
анупатъ рее. послѹша мене пожьр. насꙑшта сꙙ жꙁн сеѧ свѣта сего. то глагол҄ꙙ анупатъ проплака сꙙ съ стенанмꙿ велкомъ
С
102.6
Образно.
ѹвѣдѣ то црькъвнаꙗ опона. того бо рад то раꙁдъра сꙙ проплака сꙙ ждовьскꙑѧ пагѹбꙑ. вдѣ мо рѫцѣ ꙗкоже хотѣ
С
503.21
Изч
С
Гр
δακρύω
προϑρηνέω
Нвб
проплача
ОА
ВА
НТ
Дюв
НГер
БТР
АР