Старобългарски речник
прбꙑват
прбꙑват
-прбꙑваѭ
-прбꙑваш
несв
1. Нараствам, усилвам се
а не вьнѣ тоѧ жде ьст сꙑнов слово прꙙштамо стъ. не бо н наьномо н прбꙑваѭште. л ѹходѣѭште
С
327.20
2.
Прич. сег. деят. като прил.
прбꙑваѩ
προσγινόμενος
Усилващ се, нарастващ
тако беꙁ млост лѣвѫѭ рѫкѫ къ огню прдѣѧ трьпѣаше ... ꙗкоже мѹ отъ огнѣ прбꙑваѭштѫѭ болѣꙁньѭ несьтрьпмѫѭ ꙁълѹѹмѹ помꙑслѹ не нат на срьдьце
С
516.30
Изч
С
Гр
προσγίγνομαι
Нвб
Срв
прибиток
м
остар
ЕтМл
БТР