Старобългарски речник
помест
помест
-пометѫ
-пометеш
св
Помета, измета, почистя
тъгда реетъ. въꙁвраштѫ сѧ въ храмъ мо ... ꙇ пршедъ обрѧштетъ праꙁденъ. пометенъ. ѹкрашенъ
М
Мт 12.44
З.
Срв.Лк 11.25
М
З
не въжѕаатъ л свѣтльнка. помететъ храмнꙑ
М
Лк 15.8
З
Изч
М
З
Гр
σαρόω
Нвб
помета, помитам
ОА
НТ
Дюв
НГер
ЕтМл
БТР
АР