Старобългарски речник
пожьдат 
пожьдат -пождѫ -пождеш св пожьдѫ -пожьдеш 1. Почакам, изчакам малко време пождѣте сьде  бьдте съ мъноѭ М Мт 26.38 З, А, СК. Срв.Мк 14.34 М З пожд раба твоего въ благо СП 118.122 пожідѣмъ вдѣт ха К 12а 27 пожд вьꙁлюбьнꙑ.  се по малѹ обрꙙштеш штемѹѹмѹ отрѣшен С 315.21 2. Изчакам, почакам колкото е необходимо врѣмене рожденю пожьд С 243.12 пожд ѹбо. гда врѣмꙙ бѫдетъ жꙙтвꙑ С 268.8 не пожꙿдаста. гда хотѣаше хъ спроврѣшт ада С 472.23—24 Изч М З А СК СП К С Гр μένω ἐκδέχομαι пожꙿдат Нвб Срв жъдам диал НГер РБЕ жъдея, жъдя диал НГер ЕтБАН