Старобългарски речник
пастѹховъ
пастѹховъ
прил
притеж
Който принадлежи на пастир; пастирски
съвꙙꙁанъ прѣсподьнѣ. тѹ авьлъ ... пастѹхъ хрстосовъ. пастѹховъ обраꙁъ бꙑвꙿ. неправьднѹѹмѹ ꙁаколеню
С
460.14
Изч
С
Гр
τοῦ ποιμένος
Нвб
пастухов
остар
ВА
Срв
пастушески
ЕтМл
Пастуша
МИ
ЙЗ,БГИ
Пастухов
ФИ
СтИл,РЛФИ
