Старобългарски речник
палатнъ
палатнъ
-а
м
Придворен, царедворец
трконъ же ... вражьдѹѧ раꙁмꙑшл҄ѣѧ ... на цѣло ѹтвръждень. по подражаню же с н҄мъ дноѭ цѣл҄енꙑ палатнъ. глааше мътѹ бꙑт раꙁдорѹ. о палатнѣ бꙑвъшѹѹмѹ ѹдѹ
С
563.20, 21
трконъ же ... попꙑтавъ ꙗже о палатнѣ. обрѣтъ го славьна сѫшта ... раꙁмꙑслвъ о свомъ невѣрьствѣ наꙙ плакат
С
563.24—25
Изч
С
Нвб
палатин
ВА
Срв
Палатинов
ФИ
Палатинков
ФИ
СтИл,РЛФИ