Старобългарски речник
отьмьнѣт
отьмьнѣт
-отьмьнѣѭ
-отьмьнѣш
св
Потъмнея, помрача се [образно]
не поꙁнашꙙ н раꙁѹмѣт ꙁволшꙙ. нъ нарцамї сꙙ мѫдр бꙑт обѫродѣшꙙ. отъмьнѣ въ мꙑслехъ хъ. нераꙁѹмьно срьдьце
С
334.17—18
отъмьнѣвъ же сьвѣстѭ. ꙁдохъ к н҄е
С
525.25
Изч
С
Гр
σκοτίζομαι
σκοτόομαι
Вж. при
отьмьнт
Нвб