Старобългарски речник
отъселѣ 
отъселѣ нареч Отсега, занапред, от този момент нататък обае глѭ вамъ. отъ селѣ ѹꙁьрте сна лвѣскааго. сѣдѧшта о деснѫѭ слꙑ. ꙇ грѧдѫщь на облацѣхъ нбскꙑхъ М Мт 26.64 З А СК ꙇ рее къ смонѹ съ. не бо сѧ отъ селѣ лкꙑ бѫдеш ловѧ М Лк 5.10 З А гла емѹ с ... аште мѧ бсте ꙁнал  отъца моего ꙁнал бсте ѹбо.  отъ селѣ поꙁнаате   ѹвѣдѣсте  М Йо 14.7 З А СК хвалте отроц гѣ. хвалте їмѩ гне. бѫд їмѩ гне блствьно. ѡтъселѣ вь вѣкꙑ СП 112.2 влко гі бже нашъ ... съподоб  неосѫжденꙿно прѩт ... твохъ ... танъ ... ѣко да ꙁбавленъ бѫдетъ. отъселѣ вꙿсего неста. въкѹшенѣ  дѣѣнѣ СЕ 22а 20 ꙇже ѹбо отъ селѣ кръштенъ сꙑ. творѧ обрѣтаетъ сѧ по бжію ꙁаконѹ. да осѫдітъ сѧ К 2b 4 отъселѣ не οὐκέτι οὐ μή, οὐ μὴ ἀπὸ τοῦ νῦν, ἀπὸ τοῦ νῦν μηκέτι Вече няма, повече няма, по–нататък няма глѭ бо вамъ. ѣко отъ селѣ не мамъ ѣст отъ него. доньдеже коньаатъ сѧ. въ цсрств бж М Лк 22.16 З глѭ бо вам(а). отъ селѣ не мамъ пт отъ плода лоꙁънаго. дондеже цсрестве бже прдетъ М Лк 22.18 З рее е с н аꙁъ тебе осѫждаѭ. д  отъ селѣ не съгрѣша к томѹ М Йо 8.11 З М З А СК СП СЕ К С Гр ἀπὸ τοῦ νῦν ἀπ ᾿᾿ἄρτι ἀπὸ τοῦ δεῦρο ἀπὸ τοῦ παρόντος τοῦ λοιποῦ ѡтъ селѣ отъ селѣ ѡтъселѣ Нвб от селе диал ДА