Старобългарски речник
отъврѣщ сѧ 
отъврѣщ сѧ -отъврьгѫ сѧ -отъврьжеш сѧ св 1. Отрека се, откажа се ꙇ прꙁъвавъ народꙑ съ ѹенкꙑ свом рее мъ. ꙇже хоштетъ по мьнѣ т да отъвръжетъ сѧ себе. ꙇ вьꙁьметъ крстъ сво  грѧдетъ по мьнѣ М Мк 8.34 З,А. Срв. Лк 9.23 М,З, А;Мт 16.24 М З аще тръпмъ с нмъ въцрм сѧ. аще отъвръжем сѧ. ѡнъ отъвръжетъ сѧ насъ. аще не вѣрѹемъ. ѡнъ вѣрнъ естъ. (отъв)рѣⱋ бо сѧ себе не мо(жетъ) Е 1б 7, 8, 9—10 ѡтъвръже сѩ ѹтѣшіті сѩ дша моѣ. помѣнѫхъ ба і въꙁвеселхъ сѩ СП 76.4 неже оскврънѫ ꙁавѣта моего. ї сходѩштіхъ отъ ѹстъ мохъ не отъвръгѫ сѩ СП 88.35 клѩтъ сѩ гь дадѹ вь рѣснотѫ. і не отъвръжетъ сѩ его. отъ плода рѣва твоего. посаждѫ на прѣстолѣ твоемь СП 131.11 моⷧ҇ бꙑⷿ҇ващ. аще кꙿто кръщенѣ своего отъвръгъ сѧ въ поганꙑ. ꙇ обраттъ сѧ къ цркв бжь. ꙇ покаетъ сѧ СЕ 23а 5 дрѹгъ къ дрѹгѹ блюдѣте сꙙ братꙗ. не отъвръꙁѣмъ сꙙ господа нашего їс хса. да  тъ не отъврьжетъ сꙙ насъ С 175.12, 13—14 мꙙ хрстосово. не вѣдѣ отъкѫдѹ обрѣте сꙙ въ васъ. отъметавъ сꙙ отъврьꙁ сꙙ  дрѹгъ бѫдеш мноѭ црѹ.  вьсѣмъ старѣшнамъ С 48.13 отъвѣштавъ же страстоносецъ тлъкомъ рее. да не бѫдетъ мьнѣ пꙿсе неѹкроштенꙑ. отъврѣшт сꙙ ха свого небесьнааго цѣсара.  бѣсѣхъ сꙙ прложт С 61.6 да лма же ѹбо отъвръгосте сꙙ свого цѣсара. прѣбѫдѣте ѹбо нецѣсарѹм. работьнꙑ ꙗръмъ вѣьнꙑ влаꙙште С 435.25 ѡ окан  вьсѣко окан. то пострадавꙿше толь скоро сътѫжвъше с отъвръгосте сꙙ влдкꙑ хса.  сам сꙙ діꙗволѹ прѣдасте С 107.16 і ѿнѭдь вꙿсѣхъ ꙁълꙑхъ ѿвръꙃѣмꙿ сѧ  еднако молѭ съвлѣцѣмꙿ сѧ ветьхааго [!] ка.  съ дѣлъ его облѣкѫще сѧ въ [!] новааго адама. еже естъ вь ха Р II 3.31 2. Прич. мин. деят. като същ. отъврьгꙑ сѧ м ед отъврьгъше сѧ м мн ὁ ἀρνησάμενος, οἱ ἀποστατήσαντες Този, който се е отказал, отрекъл от някого или нещо; тези, които са се отказали, отрекли; отреклият се; отреклите се отъвръгꙑ сѧ мене прѣдъ лвкꙑ. отъвръжень бѫдетъ прѣдъ анћлꙑ бжі М Лк 12.9 З А Б  се глагол҄ѫштѹ. блаженѹѹмѹ кодратѹ. въꙁъпшꙙ отъвръгъш сꙙ. съ слъꙁам велкомъ гласомъ.  рѣшꙙ ѹбоꙗхомъ сꙙ г мѫкъ.  съвъсхꙑштен бꙑхомъ ꙗко бесловесьн жвот С 108.6 3. Простя се, сбогувам се рее же ꙇ дрѹгъꙇ. дѫ по тебѣ г. древл҄е же повел отъврѣшт м сѧ З Лк 9.61 М З А СК Б ЗП Е СП СЕ К С Р Гр ἀρνέομαι ἀπαρνέομαι ἀπαναίνομαι ἀσυνϑετέω ἀϑετέω παραιτέομαι ἀφίσταμαι ἐξουϑενέω ἀπολέγω ἀποστρέφομαι ἀποσχίζω ἀποτάσσομαι δειλανδρίζω λειποτάκτης ὁ ὑπαχϑείς отъврѣⱋ сѧ ѿврѣщ сѧ ѡтъврѣшт сѩ отврѣщ с отъврѣщ с отъврѣшт сѧ Вж. при отъврѣщ Нвб