Старобългарски речник
оплакат 
оплакат -оплаѫ -оплаеш св Оплача, заплача за някого слꙑша бъ і прѣꙁьрѣ. ї ѹніьжі ѕѣло ілѣ ... ї ꙁатворі въ орѫжі люді своѩ.  достоѣніе свое прѣꙁьрѣ ... їерѣі іхъ орѫжемь падѫ. і въдовіцѩ іхъ не оплаканꙑ бꙑшѩ СП 77.64 Изч СП Гр κλαίω Нвб оплача св оплаквам несв ОА ВА АК НТ НГер ЕтМл БТР АР ДА