Старобългарски речник
обнощьнъ
обнощьнъ
-ꙑ
прил
обнощьно стоꙗнь
Всенощно бодърстване [бдение]
по больше въꙁдръжан ѧ сꙙ блаженꙑ анна ... въдавъ себе обноштънѹѹмѹ стоꙗнью. все просто решт же о боꙁѣ проходꙙ съвръшень
С
548.7—8
Изч
С
обноштънъ
Нвб
Срв
нощен, всенощен
ОА
ВА
НГер
БТР
АР
