Старобългарски речник
нѣкъгда
нѣкъгда
нареч
1. Някога, отдавна в миналото
аꙁъ же молхъ сѧ о тебѣ да не оскѫдѣатъ вѣра твоѣ. ꙇ тꙑ нѣкъгда обраштъ сѧ ѹтвръд братрѭ твоѭ
М
Лк 22.32
З
ꙁане ьстънꙑ цѣсарь костантнъ. поꙁдѣ нѣкъгда божьствънꙑмъ дѹхомъ вьсеѧ насел҄енꙑѧ цѣсарꙿства
С
186.4
смъ поꙁдѣ нѣкъгда въ слѹха въшедъшемъ. мѣн҄енааго ьстьнааго костантна цѣсара. не прѣꙁьрѣ нъ кнгꙑ напсавъ
С
188.12
гоже распꙙшꙙ нѣкъгда ꙗко достона съмрьт сѫшта ... ждове
С
216.3
ꙗкоже нѣкъгда нѣкто саак҄ менемь. тꙙжестѭ пльтолюбвааго бѣса велм съдръжмъ
С
276.9
въспомꙙнѫвь бꙑвъше мѹ вдѣн нѣкъгда о прѣподобьнѣѣмъ їѡанн
С
293.8
2. Някога, в бъдеще, в някой следващ момент
ов ѹбо бѣжаахѫ въ горꙑ. ов же на селѣхь сѫште таꙗхѫ сꙙ ... ождаѭште. да некъл нѣкъгда т съподобꙙтъ сꙙ прославт ба
С
98.12
Изч
М
З
С
Гр
ποτέ
Нвб
някогда
остар
ВА
някога
ОА
НТ
Дюв
НГер
ЕтМл
БТР
АР
ДА