Старобългарски речник

неѹбожьно

неѹбожьно нареч Богато, щедро прѣвѣънꙑ цръ славънꙑ. оѹбожавꙑ въ своіхъ неѹбожъно насъ раді К 1b 1 Изч К Гр ἀπτωχεύτως неѹбожъно Нвб Срв убог ’беден’ ОА ВА