Старобългарски речник
маꙁат
маꙁат
-мажѫ
-мажеш
несв
Мажа, разтривам с някаква мазнина, благовоние и под
ꙇ облобꙑꙁааше ноѕѣ его маꙁааше мѵромь
М
Лк 7.38
З,
А. Срв. С391.14
отъ того жде кандла въꙁьмъ масло. обраꙁомъ кръстънꙑмъ помаꙁавъ акꙑ враъ хꙑтрꙑ. наꙙ маꙁат го
С
562.30
лѣвѫѭ своѭ рѫкѫ въꙁлож на огн҄ь деснѫѭ мажꙙ отъ масла стꙑхъ
С
516.14
мол҄ѫ т сꙙ маж м срьдьце на дльꙁѣ. да м прѣстанетъ одръжꙙштꙗ мꙙ болѣꙁнь
С
516.19
М
З
А
С
Гр
ἀλείφω
ὑπαλείφω
λιπαίνω
Нвб
мажа
ОА
ВА
АК
НТ
Дюв
НГер
ЕтМл
БТР
АР
ДА