Старобългарски речник
любьꙁнѣ
любьꙁнѣ
нареч
Ревностно, с любов, с желание
не бо стъ ного града обрѣст. сце любьꙁнѣ. на послѹшан дѹховьнꙑхъ словесъ прлежꙙштъ
С
405.11
пршъдъ любьꙁнѣ. къ просвѣштеню твого роꙁмꙑшлꙗꙗ. ѡ болюбꙿе. просꙗвшхъ подвгомъ. положхъ скоростѭ съконьат
С
543.14
многашд же вьсѫ альбѫ м҃ дн. любьꙁно беꙁъ ꙗд птꙗ прѣбꙑвааста
С
547.26
Милостиво.
бже посѣще аврама. прѣдѣда нашего. полѹдьне. ꙇ любьꙁно блгв ... блгв ꙇ нꙑ
СЕ
17b 21—22
Изч
СЕ
С
Гр
ἐρωτικῶς
любьꙁно
Вж. при
любьꙁнъ
Нвб