Старобългарски речник
ласкань
ласкань
-ꙗ
ср
Ласкаене, ласкателство, лъст
лютъ бо бѣаше раꙁлѫенъ. ово ласканмꙿ тѣшааше
С
86.24
ꙁапрьва ѹбо льшташе хъ ласканмъ
С
86.27
алеѯандръ глагола не льст сꙙ кнꙙꙁѹ. ꙗко послѹшаѭ твого ласканꙗ
С
156.8—9
Изч
С
Гр
ϑωπεία
ласкан
Нвб
ласкание
книж
остар
ОА
ВА
НГер
Срв
ласкаене
ЕтМл
АР