Старобългарски речник
ꙁвѣстъ
ꙁвѣстъ
-ꙑ
прил
1. Сигурен, който знае с увереност нещо
тако ѹбо мꙑслꙙштема ма. бꙑстъ нѣто сіце невѣрънꙑмъ не ꙁвѣсто вѣрьнꙑмъ же ꙁѣло (не) ꙁвѣсто
С
210.22, 23
2. Твърд, крепък
благодѣть отъ мене въꙁьмъше на вѣрѫ ꙁвѣстѫ прдѫтъ
С
314.8
ꙁвѣстъ сѧ сътворт
πληροφορέω
Остана верен някому
петръ добрѣ покаꙗвъ сꙙ... въ прьвꙑѧ пакꙑ вѣрꙑ сꙗн вьнде. а юда обдѣ покаан... не вьста н въсплака сꙙ... нъ тъѭ сло сплетъ дꙗволѹ. ꙁвѣстъ сꙙ сътвор
С
363.3
ꙁвѣсто слово
πληροφορία
Пълна увереност, убеденост
прмш ꙁвѣсто слово бесѣдꙑ моѧ хран
С
239.18
Изч
С
Гр
βέβαιος
Нвб
Ø