Старобългарски речник
грат 
грат -граѭ -граш несв 1. Танцувам, играя ѣко не подобаетъ грат ѣкоже  правла стхъ оць глⷮ҇ѭ  ѣкоже ходѧ съ долослѹжтелемь матъ ѧсть Р II 2.20—21 Образно.  сꙑнъ се же въ моѧ ѫтробꙑ постел гра С 242.15 2. Ликувам, веселя се се стъ вьскръсенꙗ велко ꙗвьн. дьньсь агг҄ел граѭтъ.  вьсꙙ небесьскꙑѧ слꙑ веселꙙтъ сꙙ С 490.1 вьс ѹбо радѹмъ сꙙ грамъ веселмъ сꙙ С 489.1 3. Забавлявам се, правя си шега с някого, глумя се блаженꙑ же кодратъ рее гралъ с съ мноѭ мѫкам см твом С 113.4 не вѣсте л господ мо ѣко аꙁъ на наше ꙁем славенъ сꙑ племенемь. вꙑсокъ же саномъ богатъ же ѕѣло на поꙁорште мръно тоаахъ граахъ  трѹждаахъ сꙙ С 63.10 Изч С Р Гр παίζω σκιρτάω σκιρτοβατέω Нвб играя ОА ВА АК Бот НТ Дюв НГер ЕтМл МлБТР ЕтБАН БТР АР ДА игра̀ем диал ѝграм диал ДА Срв Игралище МИ СНМБ