Старобългарски речник
ꙁатворт сѧ 
ꙁатворт сѧ -ꙁатворѭ сѧ -ꙁатворш сѧ св Затворя се їѡанъ ... млъа же въсе лѣто не глаголꙙ н комѹже нъсоже ... ꙗко стоьнкъ прсно текꙑ ꙁатвор сꙙ.  съпасен вьсѣхъ погꙑбе С 277.1—2 се сꙑнове ꙙст. въꙁбранѣѭште нашествꙗ ратънꙑхъ. не въ дꙿномъ мѣстѣ сꙙ ꙁатворьше. нъ въ многъ мѣстѣ сѫште.  многа отеьства ѹкрашьше С 94.23 Уединя се, усамотя се, затворя се. мѣсто вь немъже ꙁатворлъ сꙙ стъ стꙑ старцъ. брѣгъ матъ на ꙁападъ.  вꙑсокъ ꙁѣло С 299.30 Изч С Гр ἀποφράσσομαι ἐγκλείομαι κατακλείω ἐμαυτόν Вж. при ꙁатворт Нвб