Старобългарски речник
ꙁаꙁоръ
ꙁаꙁоръ
-а
м
Подозрение, недоверие
того дѣлꙗ скорѣ въста. да не рекѫтъ сълъга ѹкраденъ бꙑстъ. се бо грѣха не мѫтъ же скорѣ въстат. а же поꙁдѣ ꙁаꙁора бꙑ пльно
С
443.24
нкꙿтоже отъ цѣсарь братъ адовъ ѹбѣжа ... н соломѡнъ прѣмѫдрꙑ. же ножемъ обл ꙁаꙁора лъжꙙ
С
238.23
Изч
С
Гр
῾υποψία
πόρνη
Нвб
зазор
остар
диал
ВА
Дюв
НГер
ЕтМл
РБЕ
ЕтБАН